مدل تصمیم گیری برون سپاری خدمات

 برون سپاری به عنوان یک ابزار اجرایی ساده و اقتصادی روز به روز کاربردهای بیشتری پیدا می کند. مدیران تجاری و صنعتی ضمن آنکه علاقه مندند از استراتژی برون سپاری استفاده کنند اما در عمل با مسایل و مشکلات مفهومی متنوعی در این زمینه روبرو هستند. متأسفانه مطالعات علمی معدودی در زمینه ی برون سپاری خدمات موجود است. در حالیکه پژوهشهای آکادمیک قابل ملاحظه ای در زمینه ی استفاده از برون سپاری در فعالیت های ساخت محصول موجود میباشد. در این مقاله پژوهشی مدل استراتژیک بنام ماتریس تصمیم گیری بیرون سپاری خدمات برای کمک به مدیران در برون سپاری خدمات ارایه می شود که از طریق آن می توان تصمیم گرفت که چه فعالیت های خدماتی باید برون سپاری شود و چه فعالیت های خدماتی باید در خود سازمان انجام پذیرد. این مدل که بر مشخصه های خدمت تاکید دارد بگونه ای طراحی شده است که در ضمن سادگی نگاهی فراگیر به موضوع داشته و به سه روش متفاوت "کیفی"، "وزنی " و "فازی" قابل استفاده میباشد. برای درک بهتر مدل هر سه روش با مثال هایی مورد بررسی قرار گرفته است تا بتواند به عنوان راه گشایی برای مدیران در بیرون سپاری خدمات، مفید واقع شود.